شوهرم در جنگ سوریه کشته شده اما می‌گویم از ساختمان پرت شده است

محمد موسوی، شهروند خبرنگار، مزارشریف

برادر شوهرش از ایران تماس می‌گیرد و خبر کشته شدن شوهرش را به او می‌دهد. همان لحظه تلفن از دستش به زمین می‌افتد و خودش از حال می‌رود. چند ساعت بعد خود را روی تخت بیمارستان می‌بیند. مادر و دیگر اعضای فامیل دورش حلقه می‌زنند و اشک می‌ریزند. شوهرش سه سال در ایران کارگری می‌کرده اما ناگهان سر از سوریه در آورده و پس از یک و نیم سال جنگیدن به عنوان عضو لشکر «فاطمیون»، در سال ۱۳۹۵ کشته شده است.

لشکر فاطمیون توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایجاد شده است و عمده نیروهای آن را افغانستانی‌های شیعه مقیم ایران تشکیل می‌دهند. گفته می‌شود که فاطمیون با وعده دادن کارت اقامت و حقوق ثابت، افغانستانی‌های شیعه را برای عضویت در این گروه شبه نظامی تشویق می‌کند.

او حالا زنی جوان است که همراه دو کودکش در یکی از محله‌های دور افتاده کابل، پایتخت افغانستان زندگی می‌کند و با مشکلات زیادی دست به گریبان است: «پس از شهید شدن شوهرم، دیگر کسی نیست که به ما کمک کند. گاهی وقت‌ها برادر شوهرم از ایران برای ما پول می‌فرستد. نمی‌دانم که حقوق شوهرم را از دولت ایران می‌گیرد یا پولی که می‌فرستد، از در آمد خودش است.»

او در مورد چگونگی پیوستن شوهرش به لشکر فاطمیون چیز زیادی نمی‌داند چون مدت شش ماه از این که همسرش به عضویت این لشکر در آمده، بی‌خبر بوده است: «هر زمانی که شماره تلفن همراه شوهرم برای مدت دو تا سه ماه خاموش بود، برادرش که او نیز در ایران بسر می‌برد، می‌گفت برای کار به یکی از شهرستان‌ها سفر کرده است و در آن‌ جا به تلفن همراه دسترسی ندارد!»

بعد از هشت ماه، شوهرش وصیت می‌کند که اگر برای او اتفاقی افتاد و از ایران زنده برنگشت، فرزندانش را زیر بال و پر بگیرد و از آن‌ها به خوبی مراقبت کند: «وقتی این حرف‌ها را گفت، من شک کردم. پرسیدم چرا این گونه حرف می‌زنی، حالت خوب است؟ آخرش گفت من برای دفاع از حرم حضرت زینب به سوریه می‌روم. آن وقت تازه فهمیدم که در این مدت هم برای جنگ به سوریه می‌رفته است.»

تلاش‌های این زن جوان برای منصرف کردن همسرش از رفتن به جنگ سوریه فایده نداشته است: «از اول هم می‌دانستم که رفتن به جنگ سوریه عاقبت خوبی ندارد. به خاطر همین بارها از او خواستم که به افغانستان باز گردد اما گوش‌ او بده‌کار نبود.»

شوهرش باور داشت دفاع از حرم حضرت زینب، خواهرم امام سوم شیعیان، وظیفه تمام شیعیان جهان است: «می‌گفت نباید اجازه دهیم داعش حرم بی‌بی زینب را تخریب کند. هر زمانی که از سوریه تماس می‌گرفت، به من توصیه می‌کرد که همیشه بعد از نماز برای او و دیگر جنگ‌جویان لشکر فاطمیون دعا کنم که بتوانند سوریه را از وجود داعش پاک سازی کنند.»

گاهی نیز از هم‌سنگرانش صحبت می‌کرده است که در جنگ سوریه کشته شده بودند. از نظر همسرش، آن‌ها بالاترین درجه شهادت را کسب کرده زیرا در راه دفاع از حرم و زنده نگه داشتن مذهب خود جنگیده‌اند؛ کاری که «امام حسین» در برابر «یزید» و لشکریانش انجام داده است: «می‌گفت شهادت نصیب هر کس نمی‌شود و کسانی که شهید شده‌اند را خود حضرت زینب به نزد خود خواسته است.»

جنازه همسر او پس از کشته شدن، بیش از یک ماه نزد گروه داعش بوده است. اما در نهایت با تبادل جنازه چند عضو گروه داعش که نزد لشکر فاطمیون بوده‌اند، جنازه او و همراهانش را پس می‌گیرند و از آن‌جا به ایران منتقل می‌کنند و در قبرستان لشکر فاطمیون در مشهد به خاک می‌سپارند. همسرش حتی در تشییع جنازه او شرکت نکرده است. می‌گوید تحمل دیدن جسد شوهرش را نداشته است.

بعد از مراسم تشییع، برادر شوهرش از ایران تماس می‌گیرد و می‌گوید جمهوری اسلامی برای بردن او و فرزندانش به ایران حاضر به همکاری است. اما او قبول نمی‌کند به ایران برود: «به دلیل این که سپاه پاسدارانِ ایران مسوول کشته شدن شوهر و یتیم شدن فرزندانم است، حاضر نشدم رخت سفر ببندم و به جایی بروم که شوهرم را از من گرفتند. زیرا ممکن است یک روز فرزندانم را نیز همین‌گونه از دست بدهم.»

او زندگی سختی را در کابل می‌گذراند و زمانی که برادر شوهرش با تاخیر برای آن‌ها پول می‌فرستد، نگران و مشوش می‌شود که چه طور شکم فرزندانش را سیر کند. گاهی به کمک گرفتن از سازمان‌های خیریه فکر می‌کند اما هنوز راهی نیافته است.

این زن توضیح می‌دهد که مردم افغانستان به خانواده‌های کسانی که در جنگ سوریه کشته می‌شوند، نگاهی تحقیرآمیز دارند و به همین دلیل علت مرگ شوهرش را پنهان می‌کند: «کسانی که خبر دارند شوهرم در جنگ سوریه کشته شده است، به دیده حقارت به طرف من و فرزندانم می‌نگرند. چون فکر می‌کنند که او به خاطر پول و گرفتن کارت اقامت ایران به لشکر فاطمیون رفت و خود را به کشتن داد. من حتی نمی‌توانم به دیگران بگویم که شوهرم در جنگ سوریه کشته شده است. می‌گویم شوهرم در ایران از ساختمان افتاده و فوت شده است.»

 

شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: [email protected]

 

مطالب مرتبط:

زندگی پر فراز و نشیب یک جنگ‌جوی لشکر فاطمیون

آموزش آمریکا در خدمت لشکر فاطمیون ایران

خون‌بهای شبه‌نظامیان فاطمیون

پول جنگ برکت ندارد؛ گام به گام با تربیت یک شبه‌نظامی لشکر فاطمیون

پادگان یزد، مرکز سری آموزش سربازان افغانستانی

دو پسرم را در راه دفاع از حرم حضرت زینب قربانی کردم

از جنگ مقابل داعش تا اسارت نزد طالبان

بنیاد شهید تماس گرفت و گفت بیاید پیکر پسرتان را شناسایی کنید

«گفتند بیایید مشهد زیارت اما جنازه پسرم را برای تشییع آوردند»

مادر یک عضو کشته شده فاطمیون: پسرم نتوانست فرزندش را ببیند

عضو فاطمیون: قبل از اسیر شدن باید خود را با نارنجک منفجر کنیم

همسر یک عضو کشته شده فاطمیون: حقوق همسرم مخارج ما را تامین نمی‌کند