این جملاتی است که مردم کاتالونیا صبح روز سه‌شنبه از زبان «میکل بوش» وزیر داخلی دولت محلی ایالت خود شنیدند: «حساسیت؟ نه من اسمش را حساسیت نمی‌گذارم. ما بالاترین درجه امنیتی یعنی درجه ۴ را برای این اتفاق پیش‌بینی کرده‌ایم؛ در حد یک تهدید تروریستی. ما از هیچ اتفاقی در این روز نمی‌گذریم.»
پشت آن میکروفن رادیویی محلی، با آن صدایی که می‌لرزید، دولت‌مردی، اشاره‌اش به التهاب‌های «ال‌کلاسیکو» بود؛ دیدار سنتی رئال مادرید که نماینده سلطنت و حاکمیت و پادشاهی اسپانیا است با بارسلونا که سال‌های سال نمادی از جدایی‌طلبی، استقلال، فریاد و طغیان بود.
کمی دورتر از آن سوی این صدا، مردی یا زنی نشسته است. پشت لپ‌تاپی که متصل شده به یک شبکه جهانی با کانالی که حالا قریب به ۴۰۰ هزار دنبال‌کننده دارد. با نوک انگشتانش بیانیه‌ای می‌نویسد. در مقدمه این چنین: «خطاب به شما، رسانه‌های مادریدی؛ که در مورد ما دروغ می‌نویسید. ما هرگز قصد برهم زدن این رویداد (ال‌کلاسیکو) را نداریم.»
او در ادامه سه بند از بیانیه جدید را رونمایی می‌کند:
۱- تشکل ما هرگز نگفت که می‌خواهد روند برگزاری بازی ال‌کلاسیکو را متوقف کرده و یا بازی را به تعویق بیندازد. دقیقا برعکس ما می‌خواهیم از همه دعوت کنیم که بیایید، ببینید و در جریان باشید که چه اتفاقی خواهد افتاد.
۲- همان‌طور که قول دادیم، آماده هستیم تا روی زمین چمن و سکوها دیده شویم و شرایط استثنایی و عجیبی که کاتالونیا از آن رنج می‌برد را به جهان نشان دهیم.
۳- به همین دلیل به کمک و همکاری مردم نیاز داریم. تا امروز ۲۵ هزار نفر از طریق کانال‌های ما اعلام آمادگی کرده‌اند و بیش از ده خودرو مهیا شده است.
شاید وقتی داشت متنش را می‌نوشت، در یکی از شخصیت‌های سریال «money heist» فرو رفته بود. شاید نقابی از آن‌ها به صورت داشت. شاید هم مانند جماعتی که پس از شروع دوباره این سریال که ساخته‌ای است در کشور اسپانیا به سفارش نت‌فلیکس و البته مخالفانی دارد از دل حاکمیت مستقر در مادرید، سرود قهرمانانش را زیر لب بازخوانی می‌کرد.
آن‌ها یک گروه خشن اما مجازی هستند. گروهی که با یک تشکل کوچک تلگرامی آغاز شد و حالا کانالشان در کاتالونیا بیش از ۳۵۰ هزار دنبال‌کننده دارد. نامشان «Democratic Tsunami» است. به معنی «سونامی دموکراسی».
از زمانی شکل گرفتند که همه‌پرسی خودمختاری و استقلال این ایالت جدایی‌طلب اسپانیا با سرکوب دولت مرکزی عقیم شد؛ اما وقتی به مهم‌ترین جریان قیام در دل کاتالونیا تبدیل شدند که دولت مرکزی اقدام به بازداشت و محاکمه ۹ رهبر استقلال این ایالت کرد. احکام سنگین بود. همه آن‌ها به ۹ تا ۱۳ سال حبس محکوم شدند. جرم؟ اقدام علیه امنیت ملی اسپانیا.
از همان زمان «سونامی دموکراسی» هویت خود را پیدا کرد. در کانال تلگرامی‌اش مردم را به قیام دعوت کرد. مهر و آبان‌ماه، شهر بارسلونا، محل آتش و فریاد بود. مردم در خیابان‌ها بودند و «سونامی دموکراسی» آن‌ها را لحظه‌به‌لحظه در خیابان‌ها هدایت می‌کرد.
اینترنت قطع نشد، آتشی به روی مردم گشوده نشد، کسی کشته نشد، اما شمار بازداشتی‌ها بسیار بود. فقط در یک عصر چهارشنبه، شمار زخمی‌شده‌ها به عدد ۹۶ نفر رسید.
روز ۱۶ اکتبر روزنامه «کاتالان نیوز» به نقل از «فرناندو گراند مارلاسکا» قاضی سابق و وزیر امور کشور کنونی اسپانیا نوشت: «دیر یا زود خواهیم فهمید که این کودن‌ها و عقب‌مانده‌های آی‌تی چه کسانی هستند.» خطابش به مدیر یا مدیران کانال اطلاع‌رسانی «سونامی دموکراسی» بود. کسانی که رهبری فکری اعتراضات را برعهده داشتند. نشانه‌هایی از خشم، استیصال، فریادهای فروخورده در کلمه کلمه‌اش دیده می‌شد. مثل وقتی که گفته بود: «گویا پلیس کاتالونیا عزمی برای مقابله با معترضین ندارد. نمی‌خواهیم مجبور شویم که ارتش مرکزی را به بارسلونا اعزام کنیم، اما اگر لازم باشد، این کار را هم خواهیم کرد.»
بااین‌حال وب‌سایت «Nació Digital» مدعی شده بود که موفق شده با یکی از دست‌اندرکاران این کانال تلگرامی گفت‌وگو کند. او گفته بود: «ترسی نداریم. مشکل این است که آن‌ها می‌دانند ما نه‌تنها ترسی نداریم که عواقب کارمان را هم می‌دانیم.»
حالا «سونامی دموکراسی» یک جنبش مردمی است که روی موج احساس قدم می‌زند. در زمان اعتراض‌ها و راه‌پیمایی‌ها، یکی از سرودهایی که می‌خواندند سرود «بلا چاو» (bella ciao) بود. سرودی که اواخر قرن نوزدهم کارگران و کشاورزان تهی‌دست در شالی‌زارهای ایتالیا زمزمه می‌کردند. ولی از سال ۱۹۴۰ و با بازنویسی‌اش توسط پارتیزان‌های ایتالیایی که علیه فاشیسم مبارزه می‌کردند، فریاد زده می‌شد. «بلا چاو» به معنی «خداحافظ ای زیبا» یکی از نمادهای همان سریال «مانی هایست» بود.
نکته اینجاست که تا امروز پلتفرم دیجیتالی «سونامی دموکراسی» هیچ‌کس را تهدید نکرده است، کسی را تهییج به آتش زدن و رعب و ضرب و شتم هم نکرده است. اما «میکل بوش» که از دید ساکنان کاتالونیا دست‌نشانده‌ای در وزارت داخلی این ایالت است گفته: «اروپا همیشه در تعطیلات ژانویه دچار خطر تهدیدات تروریستی می‌شود. ما مقابل این گروه می‌ایستیم، چون منطقه ما جایی برای خرابکارها ندارد.»
ورزشگاه نیوکمپ که قرار است امشب میزبان این دیدار شود، گنجایش قطعی ۹۹۳۵۴ تماشاگر را دارد که از این میزان، حدود ۹ هزار نفر هواداران رئال خواهند بود. «سونامی دموکراسی» اعلام کرده است که ۲۵ هزار کاربر این کانال به‌صورت رسمی اعلام کرده‌اند که بلیت این بازی را خریداری کردند و آماده حضور در ورزشگاه هستند؛ اما باید به یاد داشته باشیم که ال‌کلاسیکو، نه بازی فقرا و کارگران و قشر متوسط جامعه که رویداد متمولین است.
تورهایی از آسیای شرقی و کشورهای حوزه خلیج‌فارس، هواداران بارسلونا را به ازای مبالغی به ارزش بیش از ۲۰ هزار پوند به سفر تماشای ال‌کلاسیکو می‌برند. یک تاجر چینی چرا باید با پلتفرم سونامی دموکراسی همراه شود؟
اما بازهم آن‌ها امیدوار هستند. گفته‌اند که خودمان را نشان می‌دهیم، همان‌طور که مرتبه قبل با لغو این بازی، نشان داده بودیم.
روزنامه «آس» اسپانیا خبر داده که «ارنستو والورده» سرمربی بارسلونا، تیمش را به هتلی در فاصله ۵۰۰ متری ورزشگاه نیوکمپ برده است. چرا؟ چون اگر راه‌ها را بستند، بازیکنان بارسا حتی شده پیاده به ورزشگاه بروند.
این یک قیام برای آزادی ۹ فعال سیاسی در بند است. می‌خواهند حتی وارد زمین شوند، البته اگر بتوانند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر