شایا گلدوست
«اشکان مستی» فیلمساز و عکاس کوئیر به دلیل مشکلات ریوی در بیمارستان بستری شده است. این هنرمند کوئیر که در حال حاضر ساکن کشور ترکیه است، در هفته‌های گذشته از بیماری خود و وخامت حالش خبر داده بود. شرایط بد ریوی و مشکلات تنفسی دلیل بستری شدن او در بخش مراقبت‌های ویژه است.
او در حال حاضر هشت روز است که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است، اما پیش از این، از شروع بیماری و وخامت حالش در حساب کاربری‌اش در اینستاگرام خبر داده بود. در حال حاضر «نازنین مستی» خواهر اشکان درباره روند پیشروی بیماری و همچنین درمان وی در شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌کند.
وی در آخرین ویدئوی منتشر کرده از خود در تاریخ ۲۶ مرداد از حال بسیار بد اشکان در روزهای گذشته خبر می‌دهد. او در این ویدئو می‌گوید:
«اشکان در دو شب گذشته تب بسیار شدیدی داشته و اکسیژن خونش به شدت افت کرده بود. اما امروز کمی بهتر شده است. مشخص نیست که چقدر و تا کی می‌بایست در بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان بستری باشد.»
«تا اینجا نیز درمان بدون کمک‌های شما امکان‌پذیر نبود، اما نمی‌دانیم که روند درمان تا کی ادامه خواهد داشت. دعاهای خیر و کمک‌هایتان را از ما دریغ نکنید.»
به نظر می‌رسد که روند دشوار درمان و هزینه‌های بالا و نداشتن بیمه درمانی در کشور ترکیه شرایط را برای اشکان و خانواده او دشوار کرده است.
«اشکان مستی»، تحصیل‌کرده رشته کارگردانی سینما است و در سال‌های اخیر در زمینه تئاتر و سینما فعالیت داشته است. او کار خود را به عنوان عکاس شروع کرد و بعد از آن به فیلمسازی پرداخت. او در ساخت بسیاری از تئاترها و فیلم‌های سینمایی به عنوان عکاس پروژه همکاری داشته و با عکس‌ها و فیلم‌هایش در تعدادی از جشنواره‌های خارجی نیز شرکت کرده است.
او همچنین در یک کار مشترک با همکاری یک نویسنده آلمانی کتابی با نام «اینتر» مربوط به زندگی همجنسگرایان را به چاپ رسانده است. او درباره انگیزه انتشار این کتاب گفته است: «به عنوان عضوی از جامعه رنگین‌کمانی تا جایی که توانستم همیشه سعی کرده‌ام در تمامی کارهای شخصی خودم، صحبت از جامعه الجیبیتیکیوپلاس را داشته باشم و در جهت فرهنگ‌سازی کمک کنم.»
«اشکان مستی»، پیش‌تر در گفتگویی با ایران‌وایر از زندگی شخصی خود و تجربیاتش در ایران صحبت کرده بود: «زمانی که در ایران زندگی می‌کردم بر این اعتقاد بودم، که نه تنها جامعه همجنسگرایان، بلکه هر اقلیتی، بخش جنسی و جنسیتی زندگی‌شان، بخش خصوصی و شخصی است. البته اصولا عادت به پنهان کردن خود نداشتم و همچنین گرایش جنسی خود را نیز فریاد نمی‌زدم. به همین دلیل هر دو فیلم کوتاهی که در ایران کار کردم، شخصیت اصلی فیلم به صورت مشهود همجنسگراست، اما خب شاید موضوع فیلم به طور مستقیم دغدغه‌های این جامعه نباشد.»
اشاره او به فیلم «کمیکال» است که داستان زندگی دو فرد همجنسگرا را نشان می‌دهد و فیلم دیگری که شخصیت‌های داستان با وجود همه محدودیت‌هایی که در ایران وجود دارد، با کد‌هایی همجنسگرا نشان داده شده‌اند، اما متاسفانه هیچکدام از این فیلم‌ها اجازه نمایش در ایران را به دست نیاوردند.
او در ادامه گفته بود: «برای فیلم اول یک سال تمام ممنوع از کار شدم و حتی به عنوان عکاس نیز با هیچ پروژه‌ای نتوانستم کار‌کنم. البته در ایران معمولا شخصی را رسما ممنوع از کار نمی‌کنند، اما برای همکاری با هیچ پروژه‌ای نیز از شما دعوت نمی‌شود. کار نکردن برای یک هنرمند بزرگترین ضربه روحی و روانی است و حکومت از این ابزار به نفع خود بسیار استفاده می‌کند.»
او که با شروع خیزش «زن، زندگی، آزادی» تمرکز خود را بر روی جنبش مردم ایران گذاشته است، در بسیاری از تجمعات اعتراضی ایرانیان در ترکیه حضور فعال داشته و از هنر خود برای رساندن صدای اعتراض مردم ایران استفاده کرده است. او معتقد است که همه افراد به خصوص هنرمندان می‌توانند در بهبود شرایط جامعه و قشر رنگین‌کمانی تاثیر‌گذار باشند. او در گفتگو با ایران‌وایر گفته بود:
«من فکر می‌کنم وظیفه من و دیگر هنرمندان به عنوان عضوی از جامعه کوییر این است که خود را پذیرفته و آشکار کنیم تا در این برهه زمانی تاریخی بتوانم به بهتر شدن شرایط جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو پلاس در آینده ایران کمک کنیم. حتما در بین معترضان بازداشت شده در ایران تعداد بسیار زیادی از اعضای جامعه الجیبیتیکیوپلاس هم وجود دارند، اما کسی از آن‌ها صحبت نمی‌کند. مسئله این است که اگر ما از همین حالا تلاش نکنیم و بستر لازم را فراهم نکنیم، پس از انقلابی که در ایران در جریان است، کار بسیار سخت‌تر می‌شود. وظیفه هنرمندان در این فرهنگ‌سازی و آماده‌سازی جامعه برای ایران آزاد فردا نباید فراموش شود.»
مطلب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر