شایا گلدوست
در روزهایی که جمهوری اسلامی شهروندان ایرانی را با اتهام‌های مختلف به چوبه دار می‌سپارد، جامعه رنگین‌کمانی نیز مانند اقشار دیگر نسبت به این اقدام ضد انسانی اعتراض می‌کند.
تشکل‌های رنگین‌کمانی ایرانی مانند دیگر ایرانیان، بر ضرورت مبارزه همگانی با مجازات اعدام تاکید دارد و در بیانیه‌ای در اعتراض به موج اعدام‌ها در ایران، از ایرانیان سراسر جهان و کنش‌گران جامعه رنگین‌کمانی خواسته‌اند با هم‌بستگی هر چه بیشتر، با مجازات اعدام و چرخه خشونت جمهوری اسلامی مبارزه کنند.
***
در این بیانیه مشترک که از سوی «سازمان کوئیرهای ایرانی سیمرغ»، «شش‌رنگ» (شبکه لزبین‌ها و ترنس‌جندرهای ایرانی) و «سازمان آزاد کوئیر» منتشر شده، آمده است: «ما حیات‌مان با تهدید به زندان و شکنجه و اعدام آغشته است. علیه این جنایات متحد شویم! در هفته‌های اخیر ده‌ها جان بی‌پناه در زندان‌های جمهوری اسلامی قربانی طناب‌های دار حاکمان شدند. نفس‌هایی در گلو خفه شدند که هر کدام عزیزی داشتند و هر یک عزیز خانواده‌ای بودند. آخرین آن‌ها که قطعا آخرین نیز نیستند، پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار بودند. پیش از آن‌ها نیز فرهاد سلیمی و محمد قبادلو را به دار آویختند که اعدام آن‌ها موجی از اعتراض را باعث شد و در پی آن، ۶۱ تن از زندانیان سیاسی زن با اعلام اعتصاب غذا، به مقابله با اجرای این احکام برخاستند.»
در این بیانیه مروری بر تاریخچه اعدام در جمهوری اسلامی شده است: «اعدام معترضین و فعالین مدنی و سیاسی، از بدو به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، یکی از ابزار‌های اصلی سرکوب مخالفین و منکوب کردن جامعه بوده است. در عین حال، اعدام به دلیل روابط جنسی خارج از ازدواج و یا روابط دو هم‌جنس به منظور کنترل خصوصی‌ترین بخش زندگی مردم در تمام این سال‌ها یکی از سیاست‌های جمهوری اسلامی بوده است. جمهوری اسلامی با تهدید به اعدام فرد دستگیر شده، تلاش می‌کند او را وادار به همکاری و یا سکوت کند. بسیاری از فعالین کوئیر که تجربه دستگیری و زندان داشته‌اند، از چنین فضای ارعاب و تهدیدی گزارش داده‌اند. حکم اعدام برای ساره صدیقی همدانی به جرم ترویج هم‌جنس‌گرایی و همکاری با رسانه‌های معاند که با فشار بین‌المللی نقض شد، یکی از نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد چه‌گونه جرم‌انگاری روابط هم‌جنس‌گرایانه و مجازات از شلاق تا اعدام برای هم‌جنس‌گرایان، سایه شوم مرگ را بر زندگی این افراد گسترده و اضطراب فزاینده‌ای را بر آن‌ها وارد کرده و بر سلامتی جسم و روان آن‌ها تاثیرات مخرب خود را باقی می‌گذارد.»
در ادامه این بیانیه تاکید شده است که جامعه رنگین‌کمانی نه تنها برای لغو قوانین مجازات اسلامی در مورد اعدام هم‌جنس‌گرایان بلکه برای لغو مجازات اعدام به عنوان قتل سازمان یافته دولتی فریاد می‌زند.
«ارغوان شمسآرا»، زن ترنس، کنش‌گر کوئیر، روزنامه‌نگار و از بنیان‌گذاران سازمان کوئیرهای ایرانی سیمرغ در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، مجازات اعدام و مفهوم آن را در زیست جامعه رنگین‌کمانی ایرانی این‌گونه تفسیر می‌کند: «مجازات اعدام برای افراد کوئیر به معنای تهدیدی مداوم است که بسیاری از کودکی خطر آن را در زندگی خود احساس می‌کنند و به دلیل وجود این ترس، همواره تلاش می‌کنند که هویت واقعی خود را پنهان نگاه دارند. این تهدید و ترس ناشی از آن، به مرور زمان به انواع تروماهای روانی و خودسانسوری شدید منجر می‌شود.»
او ادامه می‌دهد که جمهوری اسلامی به‌ویژه در هر زمانی که در موضع ضعف قرار گرفته، ترس خود را با کشتار مخالفان و گروه‌های به حاشیه رانده شده نشان داده است: «در ۴۵ سال گذشته، ایجاد وحشت جمعی از طریق اجرای سیستماتیک مجازات اعدام، از مهم‌ترین شیوه‌های ماکیاولیستی یا به عبارتی، ضد‌انسانی و ضد‌اخلاقی جمهوری اسلامی برای اثبات بقای خود بوده است.»
شمسآرا با اشاره به «قانون مجازات اسلامی» و جرم‌انگاری روابط جنسی رضایتمندانه میان افراد هم‌جنس می‌گوید: «به موجب قوانین شرعی جمهوری اسلامی، روابط هم‌جنس‌خواهانه نه تنها با مجازات‌های اعدام و شلاق همراه هستند بلکه دفاع از حقوق افراد کوئیر نیز می‌تواند به اتهام فساد فی‌الارض منجر شود که یکی از مجازات‌های احتمالی آن اعدام است. از جدیدترین موارد می‌توان به حکم اعدام ساره همدانی و الهام چوبدار به اتهام افساد فی‌الارض، از جمله از طریق ترویج هم‌جنس‌گرایی اشاره کرد که خوش‌بختانه این دو کنش‌گر با تلاش فراوان همه فعالان این حوزه آزاد شدند.» او اضافه می‌کند: «در سال‌های گذشته، از اعمال مجازات‌های مختلف علیه افراد کوئیر گزارش‌های مختلفی پخش شده است. در یکی از این موارد، در آبان ۱۳۸۴، دو جوان ۲۴ و ۲۵ ساله به نامهای مختار ن. و علی الف. به دلیل رابطه هم‌جنس‌گرایانه در گرگان در ملاء‌عام اعدام شدند. این تنها نمونه‌ای از کشتار اعضای جامعه رنگین‌کمانی توسط جمهوری اسلامی است. در بیش از ۴۰ سال حاکمیت اسلامی در ایران، بسیاری از اعدام‌ها در سکوت خبری انجام شده‌اند و هیچ گاه نامی از این افراد شنیده نشده است. در سال‌های اخیر نیز حاکمیت به دلیل گسترش شبکه‌های اجتماعی و انتشار اخبار از داخل ایران، برای جلوگیری هرچه بیشتر از فشارهای بین‌المللی، مجازات و اعدام به دلیل روابط هم‌جنس‌خواهانه رضایتمندانه را با عناوین مختلف مانند لواط به عنف انجام می‌دهد.»
سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و فعال در حوزه حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی نیز بارها درباره آن‌چه علیه جامعه رنگین‌کمانی در ایران اعمال می‌شود، به جامعه جهانی هشدار داده‌اند اما شواهد نشان می‌دهند که فشارهای بین‌المللی به قدر کافی عاملی بازدارنده نبوده‌اند. در تازه‌ترین اقدام عملی، شش‌رنگ و ۲۴ سازمان حقوق بشری بین‌المللی و ایرانی با ارسال نامهای به کمیسر عالی حقوق بشر، «فولکر تورک» و معاون او، «ندا النشیف»، خواستار آن شدند که در مورد سفر معاون کمیساریای عالی سازمان ملل متحد از دوم تا پنجم فوریه ۲۰۲۴ به ایران تجدیدنظر کنند. در این نامه مفصلا نسبت به عواقب منفی سفر در شرایط فعلی و این که جمهوری اسلامی از آن به نفع عادی‌سازی روابط خود با سازوکارهای بین‌المللی و انحراف اذهان عمومی از جنایات خود بهره خواهد برد، اشاره شده است.
در بخشی از این نامه سرگشاده آمده است که مقامات ایرانی به‌طور گسترده از ماشین‌های سرکوب‌گر خود برای کاهش فضای مدنی، سانسور و بحث در مورد این موضوعات و آزار و اذیت مدافعان حقوق بشر، زنان و فعالان ضد مجازات اعدام استفاده کرده‌اند. نماد این آزار و اذیت مداوم، ادامه حبس و احکام جدید اخیر برای «نرگس محمدی»، برنده جایزه صلح نوبل و فعال ضد اعدام و حقوق زنان است.
مطلب مرتبط:
لغت‌نامه مختصر اصطلاحات حوزه جنس و جنسیت
راهنمای حفظ حریم جنسی و جنسیتی رنگین‌کمانی‌ها در مراجعه به پزشک
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر