چه چیز مهم‌تر است؟

می‌گویند آدم ها هر چه بزرگترند هدف بزرگتری هم دارند و آن تغییر چیزهای کوچک است، چون آنها سخت ترین اند

دور و بر ما فیلسوفان مایوس زیادی هستند که لقلقه‌ زبانشان این است که، 'ای بابا اینجا که سویس نیست!'، 'باید کار اساسی کرد!' یا 'کار از ریشه خرابه'. چه قدر این جملات برایمان آشنا هستند. خودمان چند بار همین جملات را بر زبان آورده‌ایم. طنز ماجرا این که معمولا زمانی به این گزاره های ظاهرا بزرگ ولی بی ارزش رجوع می‌کنیم که می‌دانیم همان لحظه پای روی حقوق اجتماع داریم می‌گذاریم، یا شاهد نقض آن هستیم. چند بار تا به حال در هنگام رانندگی این ها را گفته یا شنیده‌ایم. انگار که داریم درباره هوا صحبت می‌کنیم، بلافاصله توی تاکسی همه مان یاد این جملات تغز می‌افتیم. در آن لحظه یکی آن پس ذهنمان دارد به ما می‌گوید: ''تو مسئولی''. و جواب ما این است که ای بابا مشکل بزرگتر از این حرف هاست. ولی آیا واقعا مشکل بزرگتر از این حرف هاست. این مشکل از کی و کجا بزرگ شد؟ شاید بشود کم کم برگشت و آرام آرام درستش کرد. شاید خیلی کمتر از آن که فکر می‌کنیم طول بکشد و آن وقت برای مشکل بزرگتر راحت تر بشود پاسخی یافت

روی آینه های بغل ماشین ها جمله نغزی نوشته شده. چیزی شبیه 'اجسام از آن چه به نظر می‌آید به شما نزدیکتر اند'. اساسی ترین مشکلات آیا کوچک تر از آن چه واقعا هستند به نظر می‌آیند؟

نمی‌دانم صفحه درباره ما را در وبسایت ایران وایر دیده‌اید. آنجا می‌گوییم که به قدر وسعمان چه کار می‌خواهیم بکنیم. در قسمتی از آن می‌گوییم: 'معتقدیم برای ساختن ایرانی بهتر، حتی کمی بهتر، باید برخی از ذهنیت های خود را تغییر دهیم و حتی چیز هایی که همیشه بدیهی فرض کرده ایم را بازنگری کنیم.‌ اعتقاد داریم که تلاش برای پیدا کردن پاسخ حتی از خود پاسخ مهمتراست. بنابر این وانمود نمی کنیم که پاسخ قطعی را یافته ایم یا برای همه پرسش ها پاسخی وجود دارد.

این روزها که بحث انتخابات تلخ و داغ است، نویسنده وبلاگ یک پنجره حرف خیلی جدی ای را زده. از کجا می‌شود شروع کرد؟ او می‌گوید که مشکلات کوچکی هستند که خیلی بزرگ تر از آنچه به نظر می آیند هستند

حالا هم اگر واقعن به دنبال تغییر و تاثیرگذاری در درازمدت هستیم، به‌نظرم درست‌ترین کار این است که در همین زمینه گام برداریم. از خودمان شروع کنیم و سعی کنیم دور و بر خودمان، تا جایی که از دست‌مان برمی‌آید در گسترش این فرهنگ بکوشیم. به این نتیجه رسیده‌ام بسیار به‌تر است به جای این‌که در یک کمپین سیاسی فعالیت کنم، مثلن عضو گروهی شوم که می‌روند سر چهارراه‌ها و بین ماشین‌ها کیسه‌هایی پخش می‌کنند تا به جای آن‌که مردم  آشغال‌شان را از شیشه‌ی ماشین توی خیابان بریزند، آن را داخل آن کیسه‌ها بیاندازند.