من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنشگر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایران‌وایر»، با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسایل و مشکلات مربوط به این قشر گفت‌وگو می‌کنم. مهمان این برنامه «امیرا ذوالقدری»، کنشگر برابری جنسی و جنسیتی است و درباره این مساله که حکومت با انگ‌انگاری جامعه رنگینکمانی چگونه قصد در سرکوب جنبش آزادی خواهانه «زن، زندگی، آزادی» دارد، صحبت می‌کنیم.
***
حضور پررنگ اعضای جامعه رنگینکمانی در یک سال گذشته، هم‌زمان با آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»، در تمامی تجمع‌های اعتراضی داخل و خارج از کشور، به‌روشنی قابل مشاهده است. مطالبه‌گری و دادخواهی این قشر باعث شده است تا حکومت و عوامل وابسته به آن، شیوه تازه‌ای برای سرکوب و خشونت علیه معترضان و مقابله با جنبش مردمی را در پیش بگیرند.
نفرتپراکنی حکومتی علیه افراد با گرایش‌های جنسی، هویت‌ها و بیان‌های جنسیتی متنوع، موضوع تازه‌ای نیست، اما مقابله آشکار با این قشر در صحبت‌های مقامات حکومتی و تجمعات عوامل وابسته به آن‌ها، امری است که بیشتر از گذشته مشاهده می‌شود. علاوه‌بر این، حکومت از ناآگاهی و دیدگاه منفی جامعه ایران به قشر رنگینکمانی علیه خود جامعه استفاده کرده و با به‌کاربردن واژه‌های توهین‌آمیزی همچون «همجنس‌بازی» و «فساد اخلاقی» و نسبت دادن آن به جنبش «زن، زندگی، آزادی»، قصد تشویش اذهان عمومی دارد.
«امیرا ذوالقدری» درباره تفکر پشت این سیاست می‌گوید:
«من فکر‌می‌کنم اینکه سیاستمداران یک گروه اقلیت و به حاشیه رانده شده را هدف قرار می‌دهند برای اینکه بی‌کفایتی‌های خود را از سر باز کنند، تاکتیکی است که حکومت همه‌جا و علیه همه گروه‌های اقلیت به‌کار می‌برد. به‌عنوان مثال، حکومتی که با اسلام شیعه مملکت آبادی را ویران کرده است، با تولید توطئه سعی دارد تا نشان دهند که بهايیان برهم زننده امور جامعه هستند.
در مورد جامعه ال‌جی‌بی‌تی نیز همین اتفاق می‌افتد. حکومت یک آپارتاید جنسیتی است و عدم برابری حقوق مردان و زنان را در جامعه ترویج می‌کند و با حجاب اجباری و بسیاری قوانین دیگر، این نابرابری را روزمره و قابل مشاهده می‌کند. وجود افراد رنگینکمانی این ساختار را به‌هم می‌زند، بنابراین با آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی، حاکمیت به این نتیجه رسیده است که پافشاری بر این آپارتاید جنسیتی نه‌تنها سودی برایش نداشته، بلکه به ضررش تمام شده و بعد از بیش چهار دهه، جامعه دیگر پذیرای این اصول کلیشه‌ای نیست. جامعه رنگینکمانی با نشان دادن تنوع جنسی و جنسیتی، زیربنای این اصول را زیر سوال برده و آن را می‌شکند، به همین دلیل، حکومت علیه این قشر حملات و خشونت‌های بیشتری از خود نشان می‌دهد. در واقع حکومت با تبلیغ منفی علیه جامعه رنگینکمانی، سعی دارد تا حقیقت چهره‌ای از خود که در طی این سال‌ها ساخته است را، پنهان کند.»
او اعتقاد دارد هرچند که حکومت به‌دلیل داشتن قدرت، منابع مالی، رسانه و غیره، همچنان روی بخش بزرگی از مردم تاثیرگذار است، اما جامعه رنگینکمانی بدون هیچ قدرتی توانسته بخشی از جامعه ایران را تحت‌تاثیر قرار دهد. او می‌گوید: «امروز مساله جامعه ال‌جی‌بی‌تی تنها مربوط به این قشر نیست، این امر را می‌توان به‌وضوح در جامعه ایران مشاهده کرد. می‌توان گفت باوجود دیدگاه دوقطبی مخالف و موافق، اما موضوع جامعه ال‌جی‌بی‌تی مساله بخش بزرگی از مردم ایران شده است.»
او در ادامه می‌گوید که موفقیت را می‌توان در جایی دید که امروز یک فرد ترنس در خیابان‌های ایران با خشونت علیه خود مقابله می‌کند و مردم نیز حامی هستند. این تغییر بزرگی است که امروز مشاهده می‌کنیم.
در سال‌های اخیر، شاهد مقابله بیشتر و حملات و سرکوب‌های آشکارتری علیه جامعه رنگینکمانی بوده‌ایم، آیا این موضوع تنها به‌دلیل حضور پر‌رنگ‌تر و آشکارتر قشر رنگینکمانی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی است؟ امیر ا ذوالقدری در پاسخ به این سوال می‌گوید:
«یکی از دلایلی که حاکمیت رفتارهای بسیار خشن‌تری از خود نشان می‌دهد، در واقع احساس بازندگی در مقابل قدرت حضور جامعه رنگینکمانی در عرصه سیاسی و اجتماعی است، اما من فکر‌می‌کنم که این مساله تنها عامل داخلی ندارد. جدا از خیزشی که علیه آپارتاید جنسیتی در ایران در حال وقوع است، عوامل خارجی نیز بسیار تاثیرگذار است. روسیه همجنسگرایی را به‌عنوان فساد نظام‌های لیبرال غربی معرفی کرده است و خود را ناجی مردمان سفید مسیحی می‌داند. به‌عنوان مثال اگر در سوئد قرآن به آتش کشیده می‌شود، در تجمع اعتراضی علیه این اتفاق در عراق، پرچم رنگینکمانی را به آتش می‌کشند.
در واقع حقوق‌بشر جامعه ال‌جی‌بی‌تی که هیچ ربطی به ایران و عراق و سوئد و آمریکا ندارد، تبدیل به مساله‌ای سیاسی و نقطه مشترکی برای حکومت‌های تمامیت‌خواه شده است. در واقع این زبان نفرت، زبانی مشترک میان تمام گروه‌های تمامیت‌خواه است و قربانی این ایدئولوژی، افراد رنگینکمانی هستند.»
او به موضع مذهب نیز اشاره می‌کند: «مذهب به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین نهادهای اجتماعی نیز، ابزاری برای این نفرتپراکنی و مقابله با جامعه رنگینکمانی شده است. متاسفانه در جامعه ایران نیز با ریشه‌ها و باورهای مذهبی نهادینه شده، ابزار مذهب برای بخش بزرگی از جامعه استفاده می‌شود. هرچند تجربه نشان داده است که این سیاست در طول زمان با توجه به آگاهی و دانش نسل جدید، ماندگار نخواهد بود.»
مطلب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر