شایا گلدوست
من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنشگر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایران‌وایر»، با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسایل و مشکلات مربوط به این قشر گفت‌وگو می‌کنم. مهمان این برنامه «آرمین»، کنشگر جامعه‌ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌پلاس، فعال امور پناهجویان در پروژه زندگی مثبت و محتوا ساز» از ترکیه است و درباره شرایط پناهجویان و پناهندگانی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کنند و همچنین خدماتی که می‌توانند در این زمینه دریافت کنند، صحبت می‌کنیم.
***
افراد ترنس و به‌طور کلی، جامعه رنگینکمانی، به‌دلیل انگ‌های اجتماعی و عوامل فرهنگی و در مواقعی حتی قانونی، تبعیض‌ها و خشونت‌های بسیاری را تجربه می‌کنند که ابتلا به «اچ‌آی‌وی»، می‌تواند به آن‌ها دامن بزند. داده‌ها و تحقیقات نشان می‌دهند که زنان ترنس بیشتر از سایر گروه‌ها در معرض خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی هستند و زنان ترنس رنگین‌پوست، نرخ بالای ابتلا به اچ‌آی‌وی را نشان می‌دهند.
در ایران نیز تابوی صحبت از موضوعات جنسی و جنسیتی و موانع فرهنگی و قانونی مانع از این می‌شوند که آمار مشخصی از افراد ترنس و همچنین نرخ ابتلای آن‌ها به ویروس اچ‌آی‌وی در دسترس باشد، اما انتظار می‌رود که به‌دلیل تبعیض‌ها و محرومیت در دسترسی به امکانات پزشکی و بهداشتی، این افراد جزو گروه‌های در معرض خطر و آسیب بیشتر باشند. این محدودیت‌ها و تبعیض‌ها برای بسیاری از پناهجویان و پناهندگانی که در ترکیه زندگی می‌کنند نیز، وجود دارد. تجربیات افراد رنگینکمانی اچ‌آی‌وی مثبت از مراجعه به مراکز پزشکی و درمانی دولتی، معمولا تجربه خوشایندی نبوده و شرایط پناهندگی آن‌ها را بیشتر در معرض تبعیض قرار می‌دهد.
اچ‌آی‌وی یا ویروس نقص ایمنی انسانی، ویروسی است که به‌صورت بسیار آهسته و با سرعت تکثیر پایین وارد بدن انسان می‌شود و شروع به رشد می‌کند و در نهایت، به بیماری ایدز منجر می‌شود. زمان وارد شدن این ویروس به بدن انسان تا زمان تبدیل شدن آن به بیماری «ایدز»، می‌تواند در افراد مختلف باشد و از شش ماه تا ده سال طول بکشد.
در این بازه زمانی، سه مرحله وجود دارد. مرحله اول، «ابتلای حاد یا عفونت حاد اچ‌آی‌وی» است که دو تا چهار هفته ابتدایی ورود ویروس به بدن را شامل می‌شود و علایم این مرحله شبیه به بیماری آنفلوآنزا است. مرحله دوم، «دوره نهفتگی یا اچ‌آی‌وی بی‌نشانه» است که ویروس در بدن انسان شروع به گسترش و حمله به سیستم ایمنی می‌کند و ممکن است دوره طولانی نهفته باشد، اگر در این دوره فرد از سیستم درمانی کنترلی استفاده نکند، سیستم ایمنی بدن تخریب و فرد مبتلا به ایدز می‌شود. مرحله سوم، «ابتلا به ایدز» است که به سندرم نقص ایمنی اکتسابی معروف است. در این مرحله، سیستم ایمنی کاملا از بین می‌رود و عفونت‌ها روی بدن تاثیر مخرب خود را می‌گذارند و راه بازگشتی نیز وجود ندارد.
برای اچ‌آی‌وی یک درمان کنترلی وجود دارد. داروهای مورد استفاده این امکان را به فرد می‌دهند که سیستم ایمنی کاملا سالم و طبیعی داشته باشد. کار این سیستم درمانی، مهار ویروس از تکثیر و تا حد امکان، از بین بردن ویروس‌های باقی مانده در بدن است. هیچ‌وقت این عدد به صفر نمی‌رسد، اما تا ۹۹ درصد درمان مفیدی برای مهار ویروس است و میزان ویروس در بدن فرد، به نقطه غیرقابل تشخیص، برابر با غیرقابل انتقال خواهد رسید.
مرکز حمایتی «زندگی مثبت» در ترکیه، مرکزی است که در آن خدمات مشاوره حضوری، تلفنی و اینترنتی به افراد اچ‌آی‌وی مثبت ارائه می‌شود.
انجمن زندگی مثبت رسما در ژوئن ۲۰۰۵ در تلاش برای دفاع از حقوق اساسی افراد اچ‌آی‌وی مثبت، توانمندسازی این افراد، ارتقاء سطح دانش آن‌ها، مبارزه با پیش‌داوری‌ها و افزایش آگاهی تاسیس شد.
در مرکز حمایتی زندگی مثبت، علاوه‌بر این، مشاوره روانی اجتماعی، مشاوره حقوقی، اطلاعات و خدمات ارجاعی که خدمات حفاظتی نامیده می‌شود، به جامعه رنگینکمانی و کارگران جنسی و پناهندگانی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کنند، ارائه می‌شود. هدف این پروژه، دسترسی به خدمات حفاظتی از طریق ۶ واحد خدماتی است، دو واحد در استانبول و ۶ واحد خدماتی در آنکارا، دنیزلی، اسکی‌شهیر و مرسین.
این پروژه که برای کمک به گروه‌های کلیدی پناهندگان و افزایش دسترسی بیشتر گروه‌های آسیب‌پذیر به خدمات حفاظتی مشغول به فعالیت است، با مشارکت صندوق جمعیت ملل متحد (UNFPA) ترکیه، انجمن زندگی مثبت و سلامت جنسی، و چتر قرمز مشغول به فعالیت است.
این پروژه که توسط Viiv Healthcare حمایت می‌شود، با هدف توانمندسازی افراد اچ‌آی‌وی مثبت و حمایت از آن‌ها از طریق مشاوره و اطلاع‌رسانی به روز در زمینه اچ‌آی‌وی انجام می شود.
همان‌طور که می‌دانیم، موثرترین روش برای جلوگیری از گسترش اچ‌آی‌وی، تشخیص زودهنگام و دسترسی به امکانات درمانی و آغاز به موقع درمان است. متاسفانه در کشور ترکیه به‌دلایل فرهنگی، انگ‌انگاری و تبعیض، این افراد از انجام آزمایش‌های تشخیصی اجتناب می‌کنند.
ما در این پروژه سعی می‌کنیم که خدمات تست رایگان و قابل‌اعتماد را فراهم کنیم، مخصوصا برای افرادی که نمی‌توانند به خدمات آزمایشی دسترسی داشته باشند. بسیاری از این افراد نمی‌خواهند اطلاعات هویتی خود را برای آزمایش اچ‌آی‌وی به اشتراک بگذارند، به همین دلیل، هویت آن‌ها می‌تواند محفوظ بماند.
به گفته آرمین «مرکز حمایتی زندگی مثبت، دانش و تجربیات خود را طی سال‌ها به‌دست آورده است. این سازمان سعی می‌کند تا دست‌آوردهای خود را نه‌تنها به شرکت‌های دولتی، مقامات محلی و سازمان‌های جامعه مدنی، بلکه به هر بنیاد و هر علاقه‌مندی به این موضوع منتقل می‌کند: «در واقع این انجمن به یک سازمان چتری توسعه‌دهنده پروژه‌های تسهیل‌کننده زندگی تبدیل شده است، برای همه افرادی که اچ‌آی‌وی مثبت هستند و از حقوق خود دفاع می‌کنند.
ازجمله عواملی که باعث بهبود شرایط افراد اچ‌آی‌وی مثبت می‌شود، ایجاد جامعه‌ای است که از اطلاعات دقیق و به‌روز در مورد اچ‌آی‌وی بهره‌مند باشد. جامعه‌ای فارغ از تعصب و تبعیض علیه افراد اچ‌آی‌وی‌مثبت، جامعه‌ای که در آن همه مردم دسترسی آسان به خدمات با کیفیت و رایگان در زمینه پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان داشته باشند.»
انجمن زندگی مثبت، که توسط اتحاد افراد اچ‌آی‌وی‌مثبت، بستگان آن‌ها، داوطلبان و متخصصان مربوطه تاسیس شده است، تلاش می‌کند تا این افراد و بستگانشان از خدمات باکیفیت و رایگان در زمینه‌های پیشگیری، تشخیص زودهنگام، درمان، حمایت و مراقبت بدون تبعیض بهره‌مند شوند. همچنین برای توانمندی جسمی و روانی آنان نیز تلاش می‌کند.
افراد پناهجو و پناهنده و هر فرد خارجی می‌تواند به این انجمن مراجعه کرده و از خدمات آن برخوردار شود. خدمات شامل ارجاع افراد به مراکز تشخیص رایگان، معرفی به پزشکان متخصص و مراکز درمانی، برخورداری از مترجم در مواقع مورد نیاز، برخورداری از مشاوره حقوقی در مواقع لزوم، تهیه برخی از دار‌های خاص مورد نیاز فرد به‌صورت محدود و… می‌باشد. پناهجویان و پناهندگان می‌توانند با تماس و یا مراجعه به هر یک از دفاتر این مرکز در شهرهای ذکر شده، درخواست خود را مطرح و برای دریافت خدمات اقدام کنند.
آرمین در ادامه با اشاره به مشکلاتی که برخی از پناهجویان و پناهندگان اچ‌آی‌وی مثبت در ترکیه با آن مواجه هستند، می‌گوید: «متاسفانه جدا از مشکلات فرهنگی و اجتماعی که در مواقعی حتی از سوی پزشکان و کادر درمان نیز مشاهده می‌شود، یکی از مسائلی که پناهندگان با آن روبه‌رو هستند،بیمه درمانی است. چند سالی است که بیمه درمانی پناهجویان و پناهندگان ایرانی و افغانستانی قطع و تنها در موارد خاص و با ارائه مدارک پزشکی به اداره مهاجرت قابل فعال شدن است. تجربه نشان داده است که برخی از پناهجویان و پناهندگان در مراجعه به ادارات مهاجرت با برخورد سلیقه‌ای و کارشکنی‌هایی مواجه هستند. این امر روند درمان آن‌ها را به تعویق می‌اندازد. از آنجایی که هزینه‌های درمانی و داروهای افراد اچ‌آی‌وی مثبت بسیار گران است، معمولا این افراد توانایی پرداخت آن را نداشته و با مانع روبه‌رو می‌شوند. در این مواقع، مشاوران حقوقی سازمان می‌توانند در پیگیری روند قانونی و ارائه درخواست به اداره مهاجرت به فرد کمک کرده، و این روند را تسهیل کنند.»
مطلب مرتبط:
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر